جنیفر لارنس و آخرین صحبتهایش درباره ستاره اکشن بودن

این ستاره 22 ساله به شدت با استعداد که امسال به خاطر بازی در فیلم «دفترچه قواعد امیدواری» (Silver linings Playbook) اسکار بهترین بازیگر را به دست آورد، اصلاً اهل کنتاکی است.
در ادامه مطلب

به نظر می‌رسد که کاملاً نسبت به شهرت و افتخار بی‌تفاوت است. نینا یاکوبسن – تهیه‌کننده- در موردش گفته است: «یک بانوی دوست‌داشتنی است. بی‌نیاز از همه چیز و بسیار شیرین و با نمک. به راحتی می‌توان با او رابطه برقرار کرد.» جنیفر لارنس با نقشی در فیلم «استخوان زمستان» در 2010 شناخته شد و سپس با به عهده گرفتن شخصیت غریب و ماجراجوی کاتینس اوردین از «بازی‌های گرسنگی» (the hunger games) به اول لیست چهره‌های محبوب هالیوود صعود کرد.  او اکنون بازی در قسمت دوم «بازی‌های گرسنگی» را با عنوان «آتش جاذب» به پایان رسانده است. آخرین گفت‌وگو و حرف‌هایش را می‌خوانید:
چه واکنشی داشتید وقتی دریافتید که در غیاب کارگردان فیلم اول یعنی گری راس، جزو بازیگران قسمت دوم «بازی‌های گرسنگی» هستید؟
- باید بگویم واقعاً گری را دوست دارم و همین طور فیلمی را که ساخته است. بسیاری از لایه‌ها را او به کاراکتر من در فیلم افزود. فکر می‌کنم آن زمینه از بین رفته و باید از نو شروع کنم. البته تغییرات زیادی صورت گرفته و ما در این اندیشه‌ایم که «رفیق، حقیقتاً نمی‌دانیم چه اتفاقی قرار است بیفتد.»
بگویید اولین مکالمه‌تان با کارگردان جدید فرانسیس لارنس چگونه پیش آمد؟
- اولین مکالمه ما زمانی بود که من در پراگ بودم چون داشتم در فیلم «سرینا» بازی می‌کردم. تلفنی با هم حرف زدیم و هر آنچه او گفت خوشم آمد. به نظرم بسیار باهوش رسید و به گونه‌ای پر شور از کتاب حرف زد. احساسم این بود که نمی‌خواهد یک فیلم گنده بسازد. بعداً در سانتامونیکا با یکدیگر صبحانه خوردیم و هنگامی داشتم حرف می‌زدم تکه‌هایی از تخم مرغ به صورتش پاشیده شد. رفت توی دهانش [می‌خندد]. در مرحله انتخاب کارگردان من هم درگیر می‌شوم و معمولاً از این بابت چندان احساس راحتی نمی‌کنم. همیشه ضعیف عمل می‌کنم.
به نظر چنین نمی‌رسد و نمی‌توان پذیرفت...
- چرا، واقعاً این جوریم. در برابر عقیده‌ام سخت پافشاری می‌کنم  اما زود تسلیم می‌شوم. با این حال وقتی قضیه این فیلم‌ها پیش می‌آید، خیلی پرشور و علاقه‌ام به همین دلیل اهمیت می‌دهم. در مورد فیلم‌های دیگر اهمیتی نمی‌دهم[می‌خندد]. باور کنید همه فیلم‌های دیگر! نه، دارم شوخی می‌کنم. به گمانم ناخودآگاه دلم نمی‌خواهد کار را ادامه دهم. بنابراین شروع می‌کنم به خراب کردن حرفه‌ام ... یک مرتبه چیزی می‌گویم که همه پس می‌زنند!
مهم‌ترین دلیلی که قبل از شروع دنباله «بازی‌های گرسنگی» آوردند، چه بود؟
- شاید به نظر عجیب و غریب برسد ولی همیشه این جریان در سرم هست. هر زمان که من و گری [راس] درباره کاتینس حرف می‌زدیم این مکالمه بود «تو از ناحیه 12 هستی و یک شکارچی». هیچ‌وقت احساس نمی‌کردم که یک ستاره اکشن هستم،‌ یا یک مافوق انسان. احساس می‌کردم یک شکارچی‌ام. همین کمک می‌کرد که آن را واقعی ببینم، به این خاطر که تعلیم دیده بود یک جنایتکار باشد، یک دختر 16 ساله که می‌بایستی با احساس خودش فکر کند و هنوز هم همچنان در این قسمت دوم یک شکارچی هستم.
چه چیزهایی به عنوان هوادار کتاب «آتش جاذب» (catching fire) در فیلمنامه تغییر کرده که دوست نداشته‌اید؟
- به دلایلی نمی‌توانم جواب این سؤال شما را بدهم. وقتی فیلمنامه را بستم، یکی از رفقا با صدای بلند گفت:«آن را با کتاب مقایسه نکن».
در خصوص چه چیزهای دیگری نمی‌خواهید حرف بزنید؟
- نمی‌توانم؟ حدس می‌زنم دستمزدم را می‌گویید.
لابد 10 میلیون دلار هست؟
- این دلخواه‌ترین چیزی است که دلم می‌خواهد درباره‌اش حرف بزنم. [می‌خندد]. راستش، به من گفته‌اند «هرگز درباره جریانات پشت پرده با کسی حرف نزن».
خب، بگویید آیا هیچ‌وقت به فروش فیلم‌ها توجهی نشان می‌دهید؟
- نمی‌توانم به شما بگویم که «بازی‌های گرسنگی» چه قدر پول ساخته است. می‌دانم که خوب فروش کرده، چونکه الان مبدل به جهنم شده است. بنابراین می‌توانم دریابم چه تعداد آدم‌ها فیلم را دیده‌اند. شاید به همین دلیل زندگی‌ام الان زندگیم عوض شده است. خدا را شکر.
سالی که چنین گذشت برایتان سخت نبود؟
- واقعاً نه، اولین بار بود که با محافظ بیرون می‌رفتم، بعد هم به جاهای آدم‌های اشرافی ... مگر من کی هستم؟ دختر رییس جمهور؟
پس، بهترین بوده است، نه؟
- این طور فکر می‌کنم.
بگذارید آخرین سوالم را این طور مطرح کنم: بهترین روز هنگام فیلمبرداری «آتش جاذب» چه روزی بوده است؟
- ما در ساحل فیلمبرداری داشتیم، یک ساحل زیبا و می‌دویدیم و می‌پریدیم و شنا می‌کردیم. به خودم گفتم «به خاطر این کارها پولم می‌گیریم!» واقعاً بی‌نظیر بود.